Marianne Zwagerman | Bnr

Jarenlang hield hij vol dat het aan de talkshowtafels opgelost moest worden, maar donderdagavond zag de minister-president het licht in de Tweede Kamer. Het probleem dat ons land al tien jaar splijt moest toch door hemzelf opgepakt worden. En terecht. Talkshows lossen geen problemen op, ze creëren problemen. Talkshows zijn katalysatoren van de ophef. Kijkcijfers prevaleren boven maatschappelijk belang. Scoren in de eigen kring van zelfbenoemde fatsoensmensen is belangrijker dan de mediawet uitvoeren: radio en tv maken voor álle Nederlanders. Dus ook voor de mensen die hun kinderen wel in zwarte piet willen laten geloven. Want dat was het verweer van de boze-meneer-van-kleur: zwarte piet bestaat niet dus kan hij hem ook niet in elkaar trappen. De gemiddelde NPO-kijker is al een tijdje uit de peuters maar je zou net om 7 uur met zon frisgewassen wezentje in pyjama op de bank zitten als Margriet je kinderfeestleugentjes doorprikt. Heb je toch wat uit te leggen. Bovendien is zwarte piet, of je erin gelooft of n

Regering controleren Zelfs een b-acteur met klein bijrolletje heeft een jaarsalaris van 120.000 euro. Kom daar maar eens om bij GTST. Ze horen eigenlijk wetten te maken en de regering te controleren maar dat schiet er tegenwoordig allemaal een beetje bij in. Voordat de Kamervoorzitter het debat afhamert staan de slim gemonteerde filmpjes al online. Soundbites zijn belangrijker dan de uitkomst van het debat. Ze worden aan de man gebracht door mensen die dingen als leads en conversie staan bovenaan jouw prioriteitenlijstje in de vacatureteksten lazen. Beluister ook | Marianne Zwagerman | Maak ons vrij, Spotify Politiek is alleen nog maar marketing. Het FD beschreef zaterdag het YouTube-filmpje waarin Thierry Baudet op een heftruck reed om het drukken van 1 miljoen FvD-kranten voor te bereiden, terwijl hij in de Kamer had moeten zijn om te debatteren over de toeslagenaffaire waarvoor het ministerie van Financiën aangifte deed tegen de eigen ambtenaren. Geen klein dingetje. Pieter Omtzigt die daarover samen

Rogan verplaatst zijn hele archief van ruim 1.400 uitzendingen exclusief naar Spotify. Een artiest zou drieëntwintig miljard streams moeten genereren om hetzelfde bedrag te scoren. Spotify verdiende de investering direct terug. Binnen een half uur na de bekendmaking steeg de beurswaarde met 1,7 miljard dollar. Daar moet John de Mol toch een nachtje slecht van geslapen hebben. Beluister ook |Bekhouden en jaknikken Hij begon direct na de eerste coronadode panikerend aan de ontmanteling van zijn media-imperium terwijl Spotify doorstoomt. Podcastkoning Rogan moet andere motieven hebben dan geld voor zijn exclusieve overstap naar Spotify. Hij was al succesvol met zijn ongescripte, soms ellenlange, gesprekken met politici, sporters, artiesten en ondernemers, maar werd pas echt wereldberoemd toen hij zijn podcasts ook ging uitzenden op YouTube. Koers van Tesla Zijn gesprek met Elon Musk die tijdens een livestream op YouTube in een dikke marihuanawalm de koers van Tesla negen procent naar beneden leuterde werd vi

Voor de deur stonden twee vrachtwagens vol apparatuur, de ene was uitschuifbaar en bood onderdak aan een handvol werkplekken met een duizelingwekkend aantal regieschermen. Jaja de publieke omroep, het mag weer wat kosten mopperde ik. Tot ik Job spotte. Job Scholtze is de beste cameraman van Nederland en mijn vroegere buurjongen. Zonder Job is er geen Voice of Holland, hij kreeg tijdens de opnames eens de Media Diamant uitgereikt, een prestigieuze vakprijs. Beluister ook |Bekhouden en jaknikken Die vrachtwagens en apparatuur zijn van hem. Hij houdt 17 mensen aan het werk en een hele vloot freelancers. Dit jaar zou hij de productie doen van The Passion, het Songfestival en meer grote Europese evenementen. Daarom investeerde hij in december 1,5 miljoen in een tweede reportagetruck. Mijn moeder ziet Job nu steeds op zijn trekkertje tussen zijn paarden tuffen. Een gek beeld. Job is nooit thuis. Lees ook |Liveblog Coronacrisis Job onderneemt zoals wij dat doen in de Horstermeerpolder. Hard werken, goed voor je

Op sociale media kón iedereen een podium pakken, maar ook daar is er nu een lockdown. De ene na de andere video wordt gewist. Nee, niet alleen van 5G-gekkies. Soms verwijderd door YouTube of Facebook onder het mom van nepnieuws. Soms door de maker zelf omdat kritisch zijn op het coronabeleid professionele zelfmoord is. Lees ook |Liveblog Coronacrisis Longarts David Prins plaatste na enige aarzeling een filmpje waarin hij vraagtekens zet bij de wetenschappelijke onderbouwing van het anderhalvemeterbeleid. Hij wees erop dat er voor bijvoorbeeld HIV en Ebola nooit een goed vaccin kwam, dan kan dat nieuwe normaal wel eens heel lang duren. Antwoorden op zijn vragen komen waarschijnlijk niet want hij haalde zijn video offline, geschrokken van alle haat. RTL Nieuws noemt Prins een complotdenker in een witte jas. Grote stelligheid Terwijl hij een valide punt heeft. Er wordt met wel heel grote stelligheid veel beweerd over een virus waar we nog zo weinig van weten. Met de kennis van nu leest de RIVM timeline vanaf

Veronica was nog jong, snel en wild, ik was alleen het eerste. Het is zodanig verjaard dat ik me er weinig van herinner, maar het gevoel kan ik met één vingerknip terughalen. Avontuur, de wereld was voor het eerst groter dan de suffe polder waar ik opgroeide. Mijn laatste concert was ook memorabel. Zondag 8 maart, de eerste coronadode was al geregistreerd in Nederland. Maar ik zong samen met duizenden andere mensen de longen uit mijn lijf in Amsterdam, terwijl mijn held Darius Rucker zong: if I die in Raleigh, at least I will die free. Het voelt als dertig jaar geleden. Dat je van samen zingen dood kan gaan wisten we nog niet. Dat we onze vrijheid zo snel in zouden leveren uit angst konden we ons nog niet voorstellen. Zo ik iets mis dezer dagen is het live. Leven achter een scherm bevalt me matiger dan ik dacht, ondanks alle quarantaine-optredens die mijn favoriete artiesten onvermoeibaar streamen vanuit hun huiskamers. Beluister ook |#ZegneetegenanderhalvemeterMemorabel 'Wat wij doen is leven toevoegen aa

Maar nu we zelf in crisis zijn zitten we niet te wachten op donkere kindjes met zon bol buikje en een vliegje in het oog. De STER bedacht dat de zendtijd ook ter beschikking gesteld kan worden aan brancheverenigingen om hun leden door de corona-lente te slepen. Dus duiken ineens campagnes op waarin schoonmakers uitbundig worden bedankt en moet #HelpdeHoreca de kroegbazen aan omzet helpen nog voordat ze weer open mogen. Dossier |CoronavirusKooltjes De Bond van Adverteerders is drukdoende om ook bij andere mediabedrijven gratis zendtijd en advertentieruimte los te peuteren voor dit initiatief dat Door Dik En Dun is gedoopt. Ik hoop dat iemand de handschoen opneemt om de #ZegNeeTegenAnderhalveMeter campagne te pitchen. Want het is hoog tijd dat ondernemers in verzet komen en niet de kooltjes uit het vuur laten halen door Kees de Kort en een paar columnisten die pleiten voor meer evenwicht in de coronamaatregelen, waar de balans nu doorslaat naar het verlengen van de levens van oude mensen ten koste van de bel

Kees de Kort wil dat alles zo snel mogelijk weer wordt zoals het was, maar de trendwatchers buitelen dezer dagen over elkaar heen met scenarios van ons leven na de lockdown. Duurzaam, circulair, meer zingeving en minder overbodige economische activiteiten. Marketinggoeroe Mark Ritson noemt dat in MarketingWeek hopeloos naïeve gedachten van marketeers die - zoals hij dat noemt - verslaafd zijn aan de pornografie van verandering. Business van trendwatchers Boompjes opzetten over een door niemand te controleren toekomst is fijn voor de business van trendwatchers die er vaak al duizend keer naast zaten omdat de toekomst een fijne plek is om je te verstoppen. Toch gaan media hier wel anders uitkomen, dat durf ik als amateur-trendwatcher best te voorspellen. Nieuwsbedrijven die we vroeger kranten noemden hadden hun businessmodellen al omgebouwd naar digitale abonnementen na het opdrogen van de advertentiemarkt. Door vet wegkappen en schaalvergroting werden ze toekomstbestendig. Lees ook |Liveblog Coronacrisis D

Een deel van wat het nieuwe normaal werd in crisistijd burgert waarschijnlijk in. De anderhalvemeterstrepen op de grond in het winkelcentrum mogen van mij blijven bijvoorbeeld. Marketingvakblad Adformatie stopte vooralsnog met uitkomen in print. Het werd vooral op zakelijke adressen bezorgd, in kantoren waar nu niemand zit. De crisis geeft het blad een duwtje de kant op waar ze toch al hadden moeten zijn, zoals online talkshows met profs uit het marketing- en reclamevak. Die zijn het erover eens: het is een bloedbad in de wereld van reclamebureaus en mediabedrijven. Dunne kranten De kranten zijn zo dun nu er bijna geen advertenties meer instaan dat ze beter het voorbeeld van Adformatie kunnen volgen: stop met print. Elke 75-plusser heeft de afgelopen weken een spoedcursus omgaan met de tablet gehad van de kleinkinderen, dus pak nu gewoon de pijn van de afschrijving op de drukpersen. Het financiële bloedbad in de mediawereld gaat deze keer samen met lees-, luister- en kijkrecords. En daar zijn wij mediamensen

Op zijn 73ste legden wij hem te ruste na een mooi en avontuurlijk leven. Zijn zoon, mijn vader, is nu al twee jaar ouder en behoort tot de generatie die doodgaan geen optie vindt. Misschien komt het omdat we al zo lang zonder oorlog en sinds 1953 ook zonder grote rampen leven dat babyboomers en hun nageslacht de dood niet meer accepteren. In ons rubberentegelparadijs waarin we geen risicos dulden is de dood ver weggestopt. Lees ook | Liveblog Coronavirus Vroeger was de begraafplaats naast de kerk het centrum van het dorp, nu bouwen we crematoria liefst verborgen achter hoge hagen bij industrieterreinen. We doen alsof doodgaan is afgeschaft. Boomers worden ouder en ouder. Er zijn in Nederland driekwartmiljoen 80-plussers, die ruim 20 procent van de uit de pan rijzende zorgkosten genereren. We sleutelen nog nieuwe heupen en knieën in hoogbejaarden alsof er geen einde nadert. Krankzinnig Kees de Kort schreeuwt ons al weken toe dat het krankzinnig is dat wij door de coronacrisis de welvaart van onze kinderen

Wij waren de helden, de redders, niet de slachtoffers. Doden vielen daar, niet hier. Wij kenden geen paniek, waanden ons onaantastbaar. Wij zijn de wereld, wij zijn de kinderen. Maar wij zogen de wereld leeg. Het voelt alsof Moeder Aarde nu ingrijpt, ons even door elkaar schudt. Ons een lesje leert over prioriteiten en arrogantie. Troost tv helpt bij de verwerking. De NPO is vol op het genre gedoken, een miljoen mensen keken naar de herhaling van het EK-voetbal van 1988 en nog meer naar een tranentrekkende Andre van Duin. Lees ook | Liveblog Coronavirus John de Mol heeft geen tijd om te troosten, hij sloeg als een opgevoerd Duracellkonijn aan het reorganiseren toen Corona geen griepje bleek. Zijn businessmodel is extreem kwetsbaar zonder een Netflix-tegenhanger die inkomsten genereert bij consumenten. Dus als de adverteerdersmarkt ineens stilvalt omdat we vrijwel niet kunnen consumeren, lig je meteen aan de beademing. Je sprokkelt geen 2,7 miljard euro vermogen bij elkaar zonder vooruit te kijken dus de re

Ik lachte het weg: welnee, tegen de tijd dat het in Nederland is lezen we ons gewoon even in. Dat kantelpunt zijn we voorbij. De bezoekcijfers van de nieuwssites gaan door het dak. BNR maakt de ene na de andere ingelaste uitzending, zelfs op zondag als het moet. Dossier |Coronavirus Sommige kranten hebben hun Corona artikelen zonder betaalmuur op de site gezet, als een soort nieuwsnutsvoorziening. Als ik er nog over ging zou ik deze crisis meteen aangrijpen om afscheid te nemen van de drukpersen, vrachtwagens en duizenden krantenbezorgers. Onnodig Al die onnodige vervoersbewegingen in deze tijd! Wij van de media hebben een vitaal beroep maar horen de krantenbezorgers daar ook nog bij? We houden onze kinderen thuis maar de krant viert nog feest alsof het 1999 is en kleppert door het hele land de brievenbus binnen. Vijftien jaar geleden was de papieren advertentiemarkt nog een legitimatie voor het gekke idee dat je nieuws van gisteren vandaag langs komt brengen, maar dat kan ook geen argument meer zijn. B

Na de vorige crisis waren we er wel uit, het was de schuld van de wolven van Wall Street. Het machtsbeluste graaigedrag dat alleen mannen vertonen veroorzaakte deze ellende. Met genoeg vrouwen aan de top zou het allemaal anders worden. We hadden twaalf jaar de tijd om dat te regelen maar erg ver kwamen we niet. We hebben net weer vrouwendag overleefd met alle clichés die elk jaar opgediept worden. Het obligate onderzoekje naar het achterblijvende percentage vrouwen op de werkvloer dat alle media braaf oplepelen. De tsunami van cartoonvrouwen met één gespierde arm op sociale media en de onvermijdelijke foto van een vrouwenbeen met hoge hak die de succesvolle powervrouw moet voorstellen. Alsof zakelijk succes niet draait om wat tussen je oren maar onder je voeten zit. En natuurlijk de mierzoete marketingacties van bedrijven die een diversity officer hebben. U weet wel, de bedrijven die in augustus ook weer lekker meevaren bij Pride Amsterdam omdat ze staan voor een inclusieve samenleving. Zon samenleving waar

Gelukkig twitterde ik er een filmpje van. Tweets zijn nu wat vroeger de voorpagina van de krant voor een ontvoerder was, hard bewijs met een datumstempel. En ze vormen al meer dan tien jaar mijn openbare geheugen. Handig, want iedereen vergeet wel eens wat. Maar mijn frontale hersenkwab is nog niet zo aangetast als bij de redactie van Nieuwsuur, waar de presentator zondag zei: Warme winters, ze worden steeds gewoner. Is er eigenlijk een impact op onze identiteit, nu die klassieke koude winter langzaam uit ons collectieve geheugen verdwijnt? Als je collectieve geheugen zo slecht is dat je niet meer weet dat we in 2008, 2009, 2010, 2012, 2013, 2017 en 2018 geweldig konden schaatsen op Oud Hollandsch natuurijs moet je naar de dokter. Of in elk geval geen journalistieke tv-programmas maken. Niemand ontkent dat het warmer wordt, maar waarom zou je het recente verleden uitgummen en daarmee je eigen geloofwaardigheid als journalist? Wetenschapsjournalist Maarten Keulemans zette zaterdag in de Volkskrant op een rijt

Ik twitterde afkeurend over de mierzoete liefdesfotos die de dochter van Marco Borsato al sinds haar twaalfde jaar deelt op Instagram. Marco noemt haar vriendje, die meegaat op de familievakanties, mijn schoonzoon en prijst zich gelukkig dat zij al zo geslaagd was in de liefde, ver voordat ze brommer mocht rijden. Borsato is ambassadeur van Warchild maar zet zijn eigen kinderen zonder scrupules in als soldaatjes in de oorlog die we sociale media noemen. Zoals veel op geld en aandacht beluste ouders hun kinderen opjagen om als influencer geld en likes binnen te harken. De arbeidsinspectie gaat nu gelukkig onderzoek doen naar deze ondernemende kinderen. Je kunt maar zo kort kind zijn, zeker in deze tijd waar veertienjarigen al gerekruteerd worden door de Mocro-maffia. Geef als BNer het goede voorbeeld, in plaats van je veel te jonge dochter online de ogen uit te laten steken van kinderen die het minder goed troffen. Dat is allemaal te veel context voor moderne journalisten. Die sloegen mijn boodschap plat

Je kunt Johnson rancune verwijten over de onwelgevallige verslaggeving door de BBC, maar hij doet wel wat hij zijn stemmers beloofde. Als de nachtmerrie van een kabinet Baudet I uitkomt zou het zomaar eens het voorland van de Nederlandse publieke omroepen kunnen zijn: het intrekken van de miljard euro subsidie, niet geheel vrijwillig opgebracht door de belastingbetalers. Daar heeft de NPO het, de goede kijkcijfers ten spijt, dan wel zelf naar gemaakt. Pluriform Je kunt discussiëren of de programmering te links is, pluriform is het in elk geval niet. Dat zelfs een onderzoek door de Algemene Rekenkamer niet boven water kreeg hoe de schimmige geldstromen in Hilversum lopen ergert vriend en vijand. Het helpt niet dat NPO-voorzitter Shula Rijxman na het door de Balkenendenorm afgedwongen einde van De Wereld Draait Door met een boos hoofd zei dat ze het gezeur over de verboden topsalarissen heel vervelend vindt, en op zijn zachtst gezegd niet leuk om iedere keer de pispaal te moeten zijn. Publieke multimiljonairs

Ja geestig hè, zon Droste-effect. VPRO-leden komen niet meer bij! Ebbinge deed in De Wereld Draait Door een oproep aan de 1250 huishoudens met zon kijkcijferkastje om de laatste aflevering van zijn show Promenade te kijken, want dan mag hij misschien nog een serie maken. Prompt stegen de kijkcijfers van 300.000 naar bijna 750.000 mensen. Achterhaald Voor de laatste twee Nederlanders die nog vertrouwen hadden in het achterhaalde meetsysteem sprong de kijkcijferdirecteur meteen in de damage control-modus. De spectaculaire stijging legt niet de onbetrouwbaarheid van zijn systeem bloot, nee het kwam door het rotweer. Alsof we alle zondagavonden daarvoor tot elf uur in de tuin konden barbecueën. De oud-voorzitter van de Bond van Adverteerders, Jan Driessen, pleitte laatst voor een nieuw meetsysteem dat via de data van de kabelaars eenvoudig is op te zetten. Kijkgedrag Feit blijft dat je dan nog steeds alle gegevens mist over kijkgedrag op de andere schermen dan tv. En juist daar stijgt de kijktijd razendsnel ten

Hij wordt zo zwaar bedreigd door Turkse Nederlanders dat de politie waarschuwde: Kom maar even niet naar Nederland, want we kunnen je veiligheid niet garanderen. Oppenheimer is in Turkije veroordeeld voor tekeningen in Nederlandse media, onder meer van Erdogan die het vogeltje uit het Twitterlogo verkracht. Hij is verbitterd over de lafheid van media die zijn tekeningen niet tonen omdat in de buurt van die redacties in Amsterdam nogal wat Turken wonen. Ik wil die Turken alvast ontmoedigen: schiet Oppenheimer maar niet dood. Het zal niets veranderen, zoals het uitmoorden van de redactie van Charlie Hebdo door moslimterroristen ook niets veranderde. Luister ook |CensuurkartelGetergd Toen ik daarover laatst een getergde column schreef, meldde Beatrice de Graaf zich op hoge poten bij de hoofdredactie van BNR. Terwijl ik alleen maar een letterlijk citaat van haar noemde uit De Wereld Draait Door over de Iraanse terrorist Soleimani, als voorbeeld van de terroristenknuffelbehoefte van Nederlandse media. Het leve

Rutte bestuurt een land waarin 87 procent van de inwoners actief is op sociale media. Een minister-president die niet op de hoogte is van het mediagebruik en de leefstijl van 87 procent van zijn landgenoten moet misschien eens aan zijn pensioen gaan denken. Hij beweerde met droge ogen dat de tanks zoals Nieuwsuur, NOS-journaal, RTL Nieuws en de talkshows onverslaanbaar zijn als massamedia, dat verandert niet. Talkshowoorlog De tanks waar zon 15 miljoen mensen niet naar kijken. Alleen wat 60-plussers zijn geïnteresseerd in de talkshowoorlog. Een oorlog die uitbrak omdat SP-Kamerlid Peter Kwint al jaren in de kuit van de mediaminister hangt om wat te doen aan de sjoemelconstructies waarmee Pauw en van Nieuwkerk tonnen boven de Balkenendenorm verdienen. Onder die druk durfde BNNVARA het niet aan om Pauw een nieuw contract te geven. Maar zijn tv-productiebedrijf mag OP1 wel maken, terwijl hij andere programmas presenteert. Luister ook |Uitgekotst Nederland De regering kijkt al jaren machteloos toe, zelfs de r

Nederlanders keken 156 minuten per dag naar lineaire televisie, net zo lang als in 2018, maar daar bovenop kwamen nog de uren dat u zat te Netflixen of anderszins on demand zat te koekeloeren. Waar haalt u de tijd vandaan? Heeft u geen smartwatch die u elke dag opjaagt om minimaal 10.000 stappen te zetten en acht uur te slapen? Heeft u geen podcasts te luisteren? Boeken te lezen, een krant desnoods? Maar vooral vraag ik u af: wat levert het opofferen van drie kostbare levensuren per dag u op? Stel dat die Landrover eigenaren gelijk hebben met de stickers op de achterkant van hun Defender: one life live it. Stel dat u echt maar een leven heeft, is dit dan hoe u het door wilt brengen? Een vijfde deel van uw leven, exclusief de tijd dat u slaapt, semi-hersendood naar de tv staren? U had kunnen promoveren, leren saxofoon spelen, een sixpack kweken, twee talen onder de knie krijgen! Luister ook |Column Marianne Zwagerman: Kijkquotum In het FD riep de Zwitserse schrijver Rolf Dobelli ons op om te stoppen met he